Op maandag 30 november 2015 belde ik met mijn moeder. Dat deed ik dagelijks. Omdat zij op dat moment in het ziekenhuis lag. De volgende dag zou ik afreizen naar Limburg, om een paar dagen bij haar te kunnen zijn.
Ik ging de volgende dag ... Om afscheid te nemen van mijn overleden moeder, liggend in een ziekenhuisbed. Dat telefoongesprek, de dag ervoor, was ons 'afscheid', bij leven. Onwetend.
Van ons laatste telefoongesprek herinner ik me gek genoeg niet veel meer ... 'Geef Anne en Tijn een hele dikke kus van mij' zei ze nog door de telefoon ... Haar (enige) woorden die ik mij nog letterlijk kan herinneren.
Als ik maar het kleinste vermoeden had gehad. Dan ....
Reactie schrijven