Verlies is er in vele vormen ... Ieder mens krijgt er in zijn/haar leven mee te maken ...
Verlies en rouw is dus heel menselijk ...
De afgelopen paar jaar kreeg ook ik te maken met verlies; verlies van een droom (een goedlopende onderneming/praktijk) en daarmee dus ook verlies van werk, verlies van een dierbare, mijn moeder ... En wellicht ook verlies van me-zelf.
Dat laatste klinkt eigenlijk een beetje raar, want ik ben toch nog steeds me-zelf!? Wat een paar jaar geleden begon met 'het volgen van mijn hart', mijn 'ware' zelf worden en/of vinden, heeft geleid tot een behoorlijke hoeveelheid chaos in hart, hoofd en lijf. De onverwachte dood van mijn moeder was hier bovenop een absolute mokerslag.
Wees gerust, het is niet alleen maar kommer en kwel. Ik heb nog steeds dromen en wensen. Maar er is iets heel hard nodig ... Er moet (ja, in dit geval is dit een moeten) iets veranderen. Aan de slag met het hoofd, het hart, en het lijf .... Mijn hoofd, hart en lijf welteverstaan. Dat hoef ik niet alleen te doen ...
Stappen zetten. Ik deed het, en doe het nog steeds. Kleine stapjes ... Ruim een jaar geleden werd ik vrijwilliger bij Home-Start (Humanitas), en dit ben ik nog steeds, met heel veel plezier.
Een paar weken geleden ging ik stappen zetten om één van mijn wensen te verwezenlijken; het (voorzichtig) uitbreiden van vrijwilligerswerk. Ik solliciteerde wederom bij een project van Humanitas; ik word vrijwilliger bij het chatproject Praten over Verlies (Humanitas i.s.m Yarden).
Zin-geven aan (vrijwilligers)werk! Stapjes, op weg naar een toekomstgerichte wens; zin-geven aan (betaald) werk, uiteindelijk met werk dat goed is én goed voelt voor mij!
Komende week begin ik met de training; E-learning i.c.m een 3-tal trainingsdagen in Amsterdam. Als ik daadwerkelijk aan de slag ga op de chat, kan ik werken vanuit huis. Ideaal!
Ik kijk ernaar uit!
Reactie schrijven