Lieve Ma,
Herinneringen …
Ik dacht aan jouw gezin van herkomst. Een klein gezin; jij, je broer, vader en moeder. Jij werd na-bestaande van allereerst je moeder, mijn Oma. Oma stierf op Oudejaarsavond, als ik het mij goed herinner op 31 december 1987 (of 1986?). Ik was een jaar of 14 … Wekenlang heb jij, met je broer en je vader bij haar bed gewaakt. Ik geloof dat Oma geen moment alleen is geweest, in die allerlaatste fase van haar leven.
Ik denk een kleine tien jaar later, stierf je broer, mijn oom, na een lange periode van ziek-zijn. Veel te jong. Ik herinner me nog, dat je zei, dat het gemis van je moeder intens was, en dat het verlies van je broer er nóg heftiger in hakte …
2005, ik was net thuis uit het ziekenhuis, met Anne. Ik was net moeder geworden, en jij haar Oma. Jij belde, om te vertellen dat je vader, mijn Opa, was overleden. Vrij plotseling, waarschijnlijk tijdens zijn slaap … Nieuw leven en de dood, zo dicht bij elkaar.
Mijn geheugen laat mij nu even in de steek; ‘Ave Maria’ werd gedraaid tijdens de uitvaart van mijn Oma, of van mijn oom (ik twijfel) … Ik herinner mij nog, dat het een hele zoektocht is geweest, om de Duitse versie van ‘Ave Maria’, gezongen door Nana Mouskouri te vinden.
Vandaag, 3 jaar geleden, overleed jij, lieve ma. Shocking ... Het verlies en het gemis van jou blijft dagelijks voelbaar; op de achtergrond, dan weer 'recht in mijn gezicht', elke keer weer anders.
De liefde voor jou blijft, mijn leven lang ... 💖 Deze ‘Ave Maria’ is voor jou, lieve ma …
